Verwarring en te weinig. Dat zijn mischien wel de juiste woorden om de situatie te beschrijven waar we op dit moment nog met z’n allen in zitten. Er was te weinig beademingsapparatuur, te weinig mondkapjes, te weinig mensen die tijdig konden prikken, te weinig vaccinaties en ook te weinig goede beveiliging van onze digitaal opgeslagen (test)informatie. Hierdoor ontstond verwarring: bij de mensen in de zorg, bij de mensen in de handhaving, bij rechters en advocaten en bij heel veel mensen zoals jij en ik. Wellicht veroorzaakt door te weinig ervaring van te veel mensen binnen de verschrikkelijke situatie van dit moment.

Er zijn meer organisaties die een belangrijk ‘leermomentje’ hadden zoals de GGD en Gemeente Hof van Twente. Ook kreeg een ziekenhuis weer een boete van de Autoriteit Persoonsgegevens omdat te veel mensen te veel toegang hadden, net als een retailonderneming in Duitsland die van haar privacy-toezichthouder een miljoenenboete ontving. Het resultaat van te weinig maatregelen en te weinig ervaring is hier verwarring én financiële schade.

Dit zijn allemaal op zichzelf staande gebeurtenissen. Maar wel met een belangrijke overeenkomst; het was voor al deze mensen bij al deze organisaties de eerste keer. Maar accepteren dat iets niet goed is gegaan omdat ‘het de eerste keer’ is, is naar mijn mening vandaag de dag steeds gevaarlijker. De dynamiek waarin we leven, zorgt er nu eenmaal voor dat iedereen van ons wellicht zeer regelmatig ‘een eerste keertje’ heeft. Dat geeft het leven ook wel een beetje jus. Maar het ongehinderd kunnen leren van ‘een eerste keertje’, wordt tegenwoordig steeds lastiger. We knopen alles digitaal aan elkaar, iedereen kan vrijwel direct alles van iedereen volgen en de belangen worden vaak steeds groter. Een explosief mengsel waarbij soms een relatief klein foutje maken steeds vaker serieuzere consequenties tot gevolg heeft.

Maar dat is toch vaak de realiteit, zul je misschien wel zeggen. Als iets ons voor de eerste keer overkomt, kán het toch niet anders dan dat we daar meer van zullen leren dan wanneer we het al meerdere malen hebben ervaren? Eens, maar er is wel iets wat in de buurt komt. Veel organisatie hebben procedures, regels en richtlijnen over hoe te handelen in een dergelijke en uitzonderlijke, maar impactvolle situatie. Of ze zouden deze naar mijn mening in passende vorm moeten hebben. Vaak worden deze opgesteld door specialisten en verdwijnen ze in de digitale la. Op het moment dat deze dan toegepast dienen te worden, is het voor velen de eerste keer. De eerste leerervaring is bovendien direct tijdens een wellicht directe bedreiging van het bedrijf. Niet de meest ideale situatie zul je begrijpen.

Wij proberen onze klanten steeds meer bewust te maken van een – in ieder geval gedeeltelijke – oplossing voor deze ‘onervarenheid’: de Spelsimulatie. Door een ‘spel’ te spelen dat voldoende dicht bij de realiteit komt, leer je in een gecontroleerde omgeving hoe een procedure werkt, maar ook hoe mensen zijn geneigd te handelen. Wij en enkele van onze klanten hebben inmiddels positieve ervaringen mogen opdoen door bijvoorbeeld met de inzet van acteurs en realistische locaties in de ‘bijna werkelijkheid’ te ‘spelen’. De snelheid en kwaliteit van de besluitvorming gaat hiermee met drastische schreden omhoog. De kans op fouten zoals in de hierboven aangehaalde voorbeelden gaan een stuk omlaag. Practice makes perfect is tenslotte niets voor niets een cliché.

Ben je benieuwd naar het magazine van Noord-Limburg Business? Kijk dan op deze link!